بغض گلومو گرفته ...

سلام  

ییشتر از هر وقتی احساس تنهایی میکنم  

احساس میکنم تو رو ندارم 

این احساس  واسه تنهاییم واسه یه عمر بسه

خواستم بنویسم دیگه ندارمت 

ولی  

 فقط تونستم گریه کنم ...

فکر آرزوهامو کردم  

 نه ببخشید آرزوهامون  

یادته؟  

 یادته تا کجاها آرزو داشتیم؟  

آرزوهایی که باورشون کرده بودم  

خودمو تو اونا میدیدم  

همش خراب شد رو سرم

یکی گفت اگه مال هم باشید بر میگردید  

ولی اگه مال هم نباشیم چی؟  

دلم نمیخواد نباشی  

میفهمی؟

ولی حالا میفهمم که قسمت      سرنوشت        یا هر اسمی  

چقد حسودن  

چرا به عشق من حسادت کردن؟  

چرا نتونستن خوش بودن منو ببینن؟  

یعنی نمیدونستن که تو همه کسمی؟  

یعنی نمیدونستن که بدون                      تو              من                معنی نداره؟! 

 چرا  

ولی این وسط من مهم نبودم

نمیخوام با گذشتن از تنها چیزی که دارم اونو حفظ کنم  

اینا شعاره       حرفه         تو که نباشی         دیگه هیچی نمیخوام       هیچییییییییییییییی

نمیدونم  

شاید یه روز بنویسم  

ما دوباره ما شدیم  

دوباره از اول        من و عشقم        میشه؟

راستی  

دوست دارم ....