جرم عاشقی

تلفن کنترل بود و ما می‌دانستیم،
حالا آنجا پرونده قطوری هست از داستان عاشقانه ما،
از گفتگوهای تلفنی بی‌پروا
از سکوت‌های پر از شاید و امّا،
شاید یک روز به جرم حرف‌های غیر عاشقانه بازداشتم کنند
و پرونده رسوایی عاشقانه‌ام را بگذارند روی میز،
من هیچ چیز را انکار نمی‌کنم،
نه دلتنگی‌های تو را
نه نفس‌ زدن‌های خودم را،
فقط می‌گویم ببخشید آقای قاضی!

شب عروسی

شب عروسیه، آخره شبه ، خیلی سر و صدا هست. میگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض کنه هر چی منتظر شدن برنگشته، در را هم قفل کرده. داماد سروسیمه پشت در راه میره داره از نگرانی و ناراحتی دیوونه می شه. مامان بابای دختره پشت در داد میزنند: مریم ، دخترم ، در را باز کن. مریم جان سالمی ؟؟؟ آخرش داماد طاقت نمیاره با هر مصیبتی شده در رو می شکنه میرند تو. مریم ناز مامان بابا مثل یه عروسک زیبا کف اتاق خوابیده. لباس قشنگ عروسیش با خون یکی شده ، ولی رو لباش لبخنده! همه مات و مبهوت دارند به این صحنه نگاه می کنند. کنار دست مریم یه کاغذ هست، یه کاغذی که با خون یکی شده. بابای مریم میره جلو هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی کنه، با دستایی لرزان کاغذ را بر میداره، بازش می کنه و می خونه...

تنهایی من، همان انتظارم است

تنهایی من، همان انتظارم است
و انتظارم، همان عشق!
و عشق تنها بهانه ی بودنم!
بی بهانه ام نکن!

بعد از رفتن تو
چقدر غریب شده ام میان این همه آشنا…
چند روزی است حجم تنهایی را بر روی قاب آبی دلم نقاشی می کنم

ترانه به یاد ماندنی کاروان با صدای بنان

همه شب نالم چون نی

که غمی دارم ، که غمی دارم …

دل و جان بردی امّا

نشدی یارم ، یارم

با ما بودی ، بی ما رفتی …

چون بوی گل به کجا رفتی

تنها ماندم ، تنها رفتی …

چو کاروان رود ، فغانم از زمین ، بر آسمان رود

اگر دنیای ما ...

اگر دنیای ما دنیای سنگ است بدان سنگینی سنگ هم قشنگ است

اگر دنیای ما دنیای درد است بدان عاشق شدن از بحررنج است
اگر عاشق شدن پس یک گناه است دل عاشق شکستن صد گناه است.